پایان نامه طراحی دریچه های هیدرومکانیکال سد و شبکه های آبیاری

۱ ) مقدمه ۱

۲ ) تاریخچه سد سازی و کانالهای آبیاری در ایران باستان     ۱۰-۲

۳ ) معرفی انواع سدها     ۱۱

۴ ) معرفی انواع تجهیزات هیدرومکانیکال سد و کانالهای آبیاری ۲۷-۱۲

۵ ) نحوه محاسبات طراحی تجهیزات هیدورمکانیکال  ۳۸-۲۸

۶ ) نحوه تهیه نقشه های اجرائی تجهیزات هیدورمکانیکال    ۴۰-۳۹

۷ ) هدف از طرح پروژه ۴۱

۸ ) محاسبات طراحی تجهیزات هیدورمکانیکال

۹ ) نقشه های اجرائی تجهیزات هیدورمکانیکال

۱۰ ) نتیجه گیری

۱۱ ) مراجع و منابع

۱ ) مقدمه :

سخن را آغاز می کنیم با نام پرودگار جهانیان که نام او سر آغاز تمامی خوبیهاست.

اینجانب آرش – کلانتری از سال ۸۳ تا ۸۹ به طور منقطع در شرکت نهربندان که در زمینه طراحی، ساخت و نصب دریچه های هیدورمکانیکال سدها و شبکه های آبیاری و زهکشی فعالیت می نماید، مشغول بکار بوده ام. در ابتدا چون مدرک کاردانی نقشه کشی صنعتی داشتم، به عنوان نقشه کش با اصول ترسیمی دریچه ها آشنا گردیدم و سپس بعد از قبولی در مقطع کارشناسی مهندسی مکانیک به صورت پایه ای با اصول طراحی و ساخت دریچه ها نیز در حال آشنائی هستم و این پروژه را از منظر دانشجوئی که به اصول ترسیمی دریچه ها کاملاً آشنا و با اصول طراحی در حال آشنائی است به قلم تحریر در آورده ام.

پروژه فوق الذکر یک پروژه واقعی و اجراء شده توسط شرکت نهربندان است و منابع و ماخذها در این شرکت موجود وما بقی در بخش مراجع و منابع آمده است.

۲ ) تاریخچه سد سازی و کانالهای آبیاری در ایران باستان :

در آغاز به تاریخچه سد سازی یا بند سازی می پردازیم، چون یکی از ملزومات طراحی و ساخت کانالها و دریچه های هیدورمکانیکال در ابتدا پیدایش سد بوده است.در ابتدا می بایست  به اهمیت آب، این مایه هستی بخش و ضروری برای کلیه جانداران اعم از انسانها، حیوانات و گیاهان پرداخت که اگر آب نباشد و آبی در جریان به طور حتم نبض زندگی خواهد ایستاد.

انسان از آغاز پیدایش خود در این کره خاکی که ۴/۳ آن را آب فرا گرفته است به سرعت متوجه ارزش این ماده گردید و طی سالها تکامل و پیشرفت خود همیشه در فکر راهی برای ذخیره این ماده ارزشمند بوده حتی حیوانات نیز به اهمیت این ماده واقفند و بطور مثال سمور آبی برای خود در رودخانه بند می بندد که می توان آن را سد نامید و این روشی برای ذخیره آب در میان حیوانات است تاریخچه سد سازی در ایران به سالها پیش بر می گردد. در تاریخ دیر پای این مرز و بوم، آب همیشه نقش کلیدی داشته است. شبکه های معروف آبیاری یعنی قناتها، در جهان به خوبی شناخته شده هستند.عمر این تکنیک به ۲۵۰۰ سال قبل بر می گردد. اولین سند مکتوب در خصوص تکنیک حفر قنات، در نوشته های هردوت، مورخ مشهور یونانی به چشم می خورد و این صنعت در دوران هخامنشیان (۵۵۰ – ۳۳۰ سال قبل از میلاد مسیح) کاملاً رایج و متداول بوده است. در حفاری های باستان شناسی به بقایای آبگیر، مخازن آب با سرریزها و مجاری تخلیه و حتی شبکه های فاضلاب دست یافته اند که عمر شان به دوره قبل از هخامنشیان، دوره قبل از ایلام و آشور (۱۵۰۰ – ۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می رسد).به طور کلی چهار شیوه آبیاری در ایران باستان وجود داشته است این چهار شیوه عبارتند از۱)  چاهها و آب انبارها ۲ ) قنات ها ۳ ) نهر کشی و