گازهای مورد استفاده در جوشکاری. ۲
استیلن(C2H2) : 2
گاز مایع: ۲
گاز طبیعی: ۳
کپسول‌های گاز: ۴
محتوای گاز کپسولها ۵
نگهداری و جابجایی کپسول‌های گاز ۶
خطرات سلامتی و حوادث در جوشکاری برش عملیات حرارتی با گاز ۹
اثرات مخرب گازها و دودناشی از سوخت آنها ۹
تهویه مطبوع. ۱۱
ادغامی از موارد فوق. ۱۱
اشعه و محافظت از چشم‌ها ۱۳
سروصدا و محافظت از گوشها ۱۴
نکات ایمنی در انجام عملیات حرارتی برروی منبعها ۲۷
در اشکال زیر چگونگی پرنمودن دو منبع بوسیله آب نشان داده شده‌است. ۲۷
محل جوشکاری. ۲۷
گازهای مورد استفاده در جوشکاری
مکانیسم ایجاد گرما در جوشکاری گازی در نتیجه عمل احتراق گازهای قابل اشتعال است. صرفاً زمانی می‌توان از عوارض سوء انفجار و حودث مربوطه به گازهای مورد استفاده در عملیات حرارتی، جوشکاری و برش فلزات رهائی جست که ویژگی و مشخصات آنها را بخوبی دانست و نکات ایمنی کار را رعایت نمود.
استیلن(C2H2) :
استیلن کوچکترین عضو خانواده آلکینها است. گاز استیلن نسبت به هوا مقداری سبکتر می‌باشد. این گاز بی‌رنگ بوده و بوی ویژه آنرا می‌توان با وجود مقدار کم در محیط تشخیص داد. از آ‌نجائیکه دمای شعله سوختن استیلن زیاد است. از این گاز برای بریدن قعطه‌های فلزی و جوشکاری استفاده می‌شود. این گاز براحتی با وجود یک دود غلیظ و یا در مقابل جرقه آتش قابل اشتعال می‌باشد. در هوا حجمی حدود ۲۱ درصد از گاز استیلن شامل می‌شود که این میزان برای استعال آن کافی نیست. گاز استیلن بخوبی با هوا و اکسیژن مخلوط می‌شود و در این صورت در درجه حرارت بالا قابل اشتعال و انفجار می‌شود. قدرت اشتعال‌زائی مخلوط این گاز با اکسیژن خیلی بیشتر نسبت به مخلوط با هوا می‌باشد. این ویژگیهای استیلن در بروز حوادث انفجاری و آتش‌سوزیهای محیط کار نقش مهمی دارد.