برنامه درسی علوم تجربی
چکیده
پژوهش حاضر از فرآیند یادگیری بعنوان یادگیری گنج درون که بر یادگیری برای دانستن – یادگیری برای انجام دادن – یادگیری برای بودن و یادگیری برای باهم زیستن است یاد نموده و این مهم را با بازاندیشی و باز سازی ساختارها و نظام آموزشی قابل تحقق می داند .
در این مقاله روند تحول برنامه درسی علوم تجربی از زمان سقراط و افلاطون تا کنون مورد بررسی قرار میگیرد . علوم بعنوان یک دستگاه جزمی در قرون وسطی آزادگی خود را از دست می دهد . برنامه درسی دانش آموز محور در طول قرن شانزدهم پیشنهاد گردیده و دکارت بر تجربه اندوزی در کتاب بزرگ جهان از روی روش نظم تکیه می نماید .
مطالعات برنامه درسی از قرن بیستم شروع میگردد و مکاتب سنت گرایی تجربه گرایی مفهومی و رفتارگرایی اجتماعی تحول عظیمی را در علوم بوجود می آورند و بالاخره دیدگاه های نوین آموزش علوم ، بر تحول یادگیری بصورت فرآیندی فعال و سازنده و حاصل تعامل معلم و دانش آموزان تکیه می کند .
فلسفه علوم نیز لزوم محتوی آموزشی نوین را با پرداختن به آموزش فعال علوم معلوم داشته و اهداف آموزش علوم را دستیابی به مفاهیم و دانستنی های ضروری در زمینه های اصلی علوم تجربی ( فیزیک – زیست – زمین شناسی و بهداشت ) و مهارتهای ضروری به منزله آموختن راه یادگیری و تغییر نگرش ها میداند که این نگرش ها دانش آموز را برای شرکت در فعالیتهای خاص اجتماعی و مسئولیت پذیری در جامعه بین المللی و دهکده جهانی آماده می نماید .
چکیده ۲
مقدمه ۴
مروری بر روند تحول برنامه درسی علوم تجربی ۶
فلسفه آموزش علوم تجربی ۱۰
اهداف آموزش علوم تجربی ۱۱
( دانستنی ها – مهارت ها – نگرش ها )
مقایسه یادگیری فعال و مبتنی بر همیاری با یادگیری سنتی و انفرادی۱۴
نتیجه گیری ۱۷
منـابع ۱۸
چکیده
پژوهش حاضر از فرآیند یادگیری بعنوان یادگیری گنج درون که بر یادگیری برای دانستن – یادگیری برای انجام دادن – یادگیری برای بودن و یادگیری برای باهم زیستن است یاد نموده و این مهم را با بازاندیشی و باز سازی ساختارها و نظام آموزشی قابل تحقق می داند .
در این مقاله روند تحول برنامه درسی علوم تجربی از زمان سقراط و افلاطون تا کنون مورد بررسی قرار میگیرد . علوم بعنوان یک دستگاه جزمی در قرون وسطی آزادگی خود را از دست می دهد . برنامه درسی دانش آموز محور در طول قرن شانزدهم پیشنهاد گردیده و دکارت بر تجربه اندوزی در کتاب بزرگ جهان از روی روش نظم تکیه می نماید .
مطالعات برنامه درسی از قرن بیستم شروع میگردد و مکاتب سنت گرایی تجربه گرایی مفهومی و رفتارگرایی اجتماعی تحول عظیمی را در علوم بوجود می آورند و بالاخره دیدگاه های نوین آموزش علوم ، بر تحول یادگیری بصورت فرآیندی فعال و سازنده و حاصل تعامل معلم و دانش آموزان تکیه می کند .
فلسفه علوم نیز لزوم محتوی آموزشی نوین را با پرداختن به آموزش فعال علوم معلوم داشته و اهداف آموزش علوم را دستیابی به مفاهیم و دانستنی های ضروری در زمینه های اصلی علوم تجربی ( فیزیک – زیست – زمین شناسی و بهداشت ) و مهارتهای ضروری به منزله آموختن راه یادگیری و تغییر نگرش ها میداند که این نگرش ها دانش آموز را برای شرکت در فعالیتهای خاص اجتماعی و مسئولیت پذیری در جامعه بین المللی و دهکده جهانی آماده می نماید .